Reumapatiënten hebben een verhoogde kans op het ontwikkelen van diepveneuze trombose en longembolieën. Het risico op trombose stijgt kort nadat de aandoening is vastgesteld en blijft de tien jaren daarna ook verhoogd.

Dit blijkt uit een prospectieve cohortstudie van Zweedse onderzoekers, die binnenkort in JAMA verschijnt. Zij volgden twee groepen reumapatiënten van 1997 tot 2010. De eerste groep bestond uit 39.372 patiënten die twee of meer bezoeken aan de reumatoloog hadden gebracht. De tweede groep omvatte 8097 patiënten waarbij reuma gedurende het onderzoek voor het eerst werd gediagnosticeerd.

De onderzoekers koppelden elke patiënt aan vijf willekeurige mensen met een gelijke leeftijd, geslacht en woonomgeving  waardoor twee controlegroepen ontstonden. Gedurende de studie keken de onderzoekers of en wanneer trombose voor het eerst optrad. Daarnaast keken ze naar het type trombose en naar het gebruik van anticoagulantia.

Hogere incidenties van trombose werden al binnen een jaar na het vaststellen van de diagnose  opgemerkt. Dit risico bleek tot tien jaar na het vaststellen van de diagnose verhoogd te zijn. Ziekenhuisopname gaf meer risico op trombose, maar dit gold zowel voor de reumapatiënten als voor de controlegroepen. De kans op trombose nam met de leeftijd toe, geslacht en de aanwezigheid van reumafactoren leken daarentegen de kans op trombose niet te beïnvloeden.

Eerdere studies berichtten al over de verhoogde kans op trombose bij reuma. Acute ontsteking geeft een verhoogde stollingsstatus. Bij chronische inflammatoire aandoeningen zoals reuma zijn stollingsfactoren vaak permanent verhoogd aanwezig.

Bron: Medisch contact