Op 22 mei vertokken we om klokslag negen uur met een grote bus van Eemlandreizen vanaf onze welbekende plek aan de Zilverstraat. Ook dit jaar was de perfecte organisatie weer in handen van Delia Hendrikx en was Petra Klein mee als EHBO-er.

Ondanks de drukte en de files op de A12 loodste onze chauffeur de bus door het verkeer, zodat we mooi op tijd waren voor een heerlijk kopje koffie met gebak in het Van der Valk restaurant “De Witte Bergen” in Eemnes. Hierna reden we verder door de mooie Utrechtse Heuvelrug, waar bossen, heidevelden en zandverstuivingen elkaar afwisselden. De Chauffeur wees ons ook op de wildpaden die over de rijkswegen gebouwd zijn, zodat de dieren zich weer over een groot gebied kunnen verspreiden zonder last van en voor het snelverkeer.

Over de Hollandse Brug, reden we de Flevo polder binnen. Een vlak landschap met veel water, grote polders en eindeloze rijen windmolens voor de opwekking van elektriciteit. Doordat we op tijd waren hebben we nog een mooie tocht door de natuurgebieden gemaakt; waar vogels, grote grazers en paarden ongestoord hun gang konden gaan om de groenvoorziening op peil te houden.

Tot groot genoegen van mijn reisgenote kwamen we ook nog langs Lelystad. Ze vertelde dat ze er een aantal jaren met heel veel plezier gewoond had, maar door omstandigheden heeft moeten verhuizen.

De Brug bij Swifterband, tussen de IJssel en het Ketelmeer bracht ons op de N.O. Polder, waar we het in de verte gelegen vissersplaatsje Urk zagen op het voormalige eiland in het IJsselmeer. Van daar reden we naar Tollebeek, waar ons, in het restaurant “De Goede Aanloop”, een heerlijke lunch met soep, een kroket en diverse broodsoorten wachtte. Aan het eind van de maaltijd werd door Camiel Verhoeven en Irene van der Aart van Theatergroep Mooi Weer de voorstelling “Aan de Keukentafel” gegeven; met nostalgische meezingliedjes, sketches en een “quiz”, waarbij de emotionele winnares na afloop hartelijk werd toegezongen. Als afsluiting van de leuke middag kregen we nog een kopje koffie of thee met een lekkere koek.

Daarna aanvaardden we voldaan de thuisreis (met een klein ommetje langs Eemnes, omdat er bij de Witte Bergen iets was blijven liggen). De chauffeur wist, omdat hij het wegennet rond Utrecht goed kende, de grote spitsdrukte te vermijden. Zodat we keurig op tijd in Zoetermeer arriveerden. Het was weer een fantastische dag geweest.

Ivonne de Wit, Verslaggeefster

 

                 foto's